Nepal

Namaste!

We zijn nu 3 weken in Nepal, dus het is tijd voor een update. We zijn begonnen in Kathmandu in de wijk thamel. Hier zaten alle dingen voor toeristen zoals souvenirswinkels, winkels met outdoorspullen, hostels, travelagencies en restaurantjes. Het bestond uit kleine overvolle steegjes en straten, maar het was erg leuk om er doorheen te lopen. We begonnen meteen met oriënteren wat we wilden doen, dus we hebben een paar van de in totaal 1600 travelagencies bezocht. We hadden van tevoren bedacht om een trekking te doen die niet zo lang was (max 5 dagen), maar we werden enthousiast voor het Annapurna circuit, een hike van 14 dagen. Niek wilde geen gids, maar ik wilde toch liever wat extra zekerheid en kennis in de himalaya, dus uiteindelijk toch voor een gids gegaan. Je kon ook een porter nemen die alle spullen voor je droeg, maar we hebben slim gepakt en alles zelf gedragen (Niek iets meer dan ik ;) ) We hebben een dag besteed aan de voorbereidingen, zoals het kopen van windblokkers omdat het erg koud kan worden daarboven. Je kon echt alles kopen in die winkeltjes en we hebben ons best gedaan met afdingen (lees: ik glimlachte lief en Niek deed het harde werk). Verder hebben we in kathmandu durbur square bezocht, waar de tempel staat waar kathmandu zijn naam aan te danken heeft (houten tempel) en waar we van een gids veel geleerd hebben over hinduisme en boeddhisme.
De meeste mensen in nepal hindu en daarnaast boeddhist. Het hinduisme heeft veel verschillende goden, maar er zijn 3 grote goden: shiva, brama en vishnu. Hindu's geloven dat buddha een reïncarnatie is van shiva en daarom gaan boeddhisme en hinduisme goed samen. De mensen zijn hindu, maar leven vaak ook volgens de levenswijze van buddha. Maar er zijn ook mensen die alleen boeddhist zijn (zoals in tibet bijvoorbeeld). Ook zijn er holy men, die hun leven wijden aan shiva. Deze mannen zoeken naar eeuwige peace, maar in de tussentijd bereiken ze temporary peace door legaal (en naakt) joints te roken. De vrouwen hier dragen allemaal mooie heftig gekleurde gewaden. Een rode stip in de haargrens betekent dat een vrouw getrouwd is, en dan mag ze ook rode kleding dragen, anders niet. Een rode stip tussen de ogen is voor good luck. Oorbellen worden door mannen en vrouwen gedragen en kindjes van 3 hebben vaak al een neuspiercing. Verder zijn koeien hier heilig, dus die chillen lekker op de weg terwijl iedereen en omheen slalomt.
We zijn ook naar Pashupatina geweest, de heilige plek waar hindu's gecremeerd worden. Het was langs een rivier met een tempelcomplex en allemaal stenen platformen, waar mensen werden verbrand. Elke kast heeft zijn eigen platform, de laagste kast het verst weg. Hindu's betalen veel geld om er gecremeerd te worden, er was een bord met alle prijzen erop. Om geld te besparen kon je er voor kiezen om als familie zelf de brand te stichten in plaats van dat iemand anders dat voor je deed, en dat was wat wij daar ook zagen. Een groep broers die na veel rituelen hun overleden vader op het platform legden en het vuur onder het hout aanstaken. We hebben er van een afstand naar gekeken, het was echt heel bijzonder om te zien.
Toen was het tijd voor de trekking, we vertrokken in een klein busje met veel te veel mensen erin uit de hoofdstad, over de "highway": een soort bergweg die ontzettend slecht geasfalteerd was, zodat we 6u lang door elkaar werden geschud. Toen ontmoetten we onze gids, een aardige maar heel verlegen man die heel zachtjes praatte. Elke dag liepen we ongeveer 5/6/7 uur per dag. We stonden elke dag rond 6u op en begonnen rond 7-8u met wandelen, lunchten onderweg en kwamen dan ergens in de middag aan bij onze volgende slaapplek. We keken dan daar even rond, aten rond 6u en lagen rond 9u in ons bed, met de kippen op stok. In de bergen was er om de paar uur een klein dorpje met lodges en teahouses, waar je kon lunchen, overnachten en eten. De prijs voor een kamer was heel goedkoop, 1-2 euro per kamer, want ze maakten de winst op het eten en je moest eten in het huisje waar je sliep. Het eten werd hoe hoger op de berg hoe duurder, want het moest er gebracht worden met jeeps of ezels. De huisjes waren redelijk basic, met harde matrassen, tochtige muren, niet altijd warme douches en hurktoiletten. Het begin van onze tocht was erg warm en groen, maar het werd langzaam aan kouder en het landschap kaler. We zagen steeds hogere bergen en meer besneeuwde bergtoppen. Er was tot Manang een main road, maar die hebben we zoveel mogelijk proberen te ontwijken door side trails. In de eerste dagen van de hike hebben we niet veel mensen ontmoet en was het erg rustig, maar naarmate we dichterbij Manang kwamen, zagen we steeds meer mensen omdat daar iedereen 2 nachten slaapt om te acclimatiseren en er daarna maar 1 weg is naar boven. In Upper Pisang hebben we een mooie zonsopgang gezien met een goudverlichte Annapurna 2. Vanaf daar hebben we een heel mooie tocht gelopen naar Braga, met mooie uitzichten met de typische nepalese vlaggen door het beeld. In braga hadden we onze 'rustdag', waar we besloten om naar het ice lake te gaan, bijna 1200 meter hoger dan het dorpje. Het was een heftige klim en afdaling, maar het uitzicht was fantastisch. Bij Niek begon helaas vanaf die dag de hoofdpijn door hoogteziekte, terwijl ik er juist na die dag vanaf was. In deze regio (hoger dan 4000 meter) zag je heel veel tentenkampen waar nepalezen zochten naar de catapillar fungus, een soort paddestoel die groeit uit een dode rups. Een kilo hiervan kost 500.000 dollar en is een big business in vooral china. Het schijnt te werken als viagra maar is ook goed voor kracht, conditie en gezondheid. Onzin, denk je waarschijnlijk, maar er waren ontzettend veel mensen aan het zoeken en elk van hen betaalde een permit om een maand te zoeken van ongeveer 17000 roepies, wat heel veel is voor een nepalees. Vanaf Manang kon je heel goed merken dat er minder zuurstof in de lucht was, we liepen veel slomer en je kon geen trapje meer even snel oprennen. Omdat het ook steeds kouder werd en we altijd een shared bathroom hadden, hadden we steeds minder zin om naar buiten te gaan om te douchen, of er was überhaupt geen warme douche. Persoonlijke hygiëne was geen prioriteit meer en we konden gezellig grappen maken met andere mensen over het feit dat we al 4 dagen niet hadden gedouched. De hoogste plek waar we geslapen hebben was High camp (4833m) en de volgende ochtend vertrokken we daar om 5u 's ochtends om de Thorung La Pass (5416m) over te steken. Stiekem voelde iedereen zich die ochtend niet helemaal goed door de slechte nacht en weinig zuurstof, het voelde als een kater. Het oversteken van de pas voelde als een overwinning, het was er alleen ontzettend koud en we moesten een heftige afdaling doen (1656m), dus we gingen snel verder. Aangekomen in Muktinath hadden we een heerlijke warme douche en trakteerden we onszelf op bier en vlees, want we hadden de afgelopen 9 dagen als vegetariers geleefd (omdat de tip was om geen vlees te eten aangezien het er al een tijdje kan liggen). De volgende ochtend hebben we een heilige hindu tempel bezocht waar gas uit de grond borrelde zodat ze 'eeuwig vuur' hadden. Daarna gelopen naar de grote stad Jomsom, maar de wandeling viel tegen omdat het zo ontzettend hard waaide. Van Jomsom naar Tatopani hadden we een busje. De weg was super slecht dus we werden 5u lang geshaked en aangezien ik heel snel wagenziek ben, was het een helse rit. Gelukkig kon Niek wel van het uitzicht genieten. In Tatopani was er een natuurlijke hotspring waar we lekker hebben gechilld. De laatste 2 dagen waren misschien wel het heftigst, we gingen de ene dag 1670 meter omhoog in de hitte naar Ghorepani. De volgende dag stonden we om 4u 's ochtends op om 400 meter naar boven te lopen naar Poon hill om daar de zonsopgang te kijken. Helaas was het bewolkt, anders hadden we supermooie uitzichten gehad. Daarna pas ontbeten en toen 1800 meter gedaald met meer dan 3300 stenen traptreden. We sloten de dag af met zwemmen bij een waterval en toen werden we heerlijk opgehaald met een auto en naar ons hotel in Pokhara gebracht. Een heerlijk zacht bed en een warme douche wachtte op ons en we zijn lekker uiteten geweest in een chill restaurant met live muziek.
Pokhara is een leuk stadje, ruimer en rustiger dan kathmandu. De dag na de trekking hebben we lekker niks gedaan om bij te komen, ik kon ook bijna geen stap verzetten door spierpijn. De dag erna zijn we gefietst naar old Pokhara, waar Niek meteen 2 overhemden heeft laten maken. Verder bij een groot boeddhistisch klooster geweest en naar de Davids/Devi falls geweest.
We willen nog naar Bardia national park om tijgers te spotten, en dan is het al weer tijd om terug te gaan naar kathmandu voor de laatste dagen en de reis naar myanmar!

Liefs x